Εισαγωγικά Κείμενα
Η συνεισφορά των Eλλήνων
Η πραγματική ιστορία της Ελλάδας […] δεν είναι ούτε τα πολιτικά της ούτε οι πόλεμοι. Είναι ο πολιτισμός της. Είναι τα λαμπρά έργα της στην τέχνη, την αρχιτεκτονική, την ποίηση, το δράμα, τη φιλοσοφία και την επιστήμη. Οι Έλληνες ήταν μεγάλοι στοχαστές, μεγάλοι δημιουργοί, εραστές της ομορφιάς και των έργων του πνεύματος. […] Εάν κοιτάξετε τις εικόνες των ελληνικών ναών και τα αγάλματά τους, θα δείτε και μόνοι σας πόσο λεπτή και γεμάτη αληθινή ομορφιά ήταν η τέχνη των Ελλήνων. […]
Οι Έλληνες έκαναν μεγάλη πρόοδο στην επιστήμη. Η σημερινή επιστήμη χρωστά πάρα πολλά στις διαπιστώσεις, στις ανακαλύψεις και στις επιστημονικές θεωρίες των Ελλήνων. Επίσης οι ανακαλύψεις τους στα μαθηματικά, στην αστρονομία και την ιατρική είχαν ανυπολόγιστη αξία για την ανθρωπότητα.
Οι Έλληνες δεν έγιναν ποτέ μεγάλη δύναμη, όπως οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι και οι Πέρσες. […] Εκεί που πέτυχαν πάρα πολλά ήταν στο βασίλειο του πνεύματος, στην περιοχή του νου. Εκεί έβαλαν γερά θεμέλια κι εκεί στηρίζεται σήμερα ολόκληρη η ανθρώπινη σκέψη και ολόκληρο το πολιτιστικό οικοδόμημα.
F.C. Happold, Παγκόσμια Ιστορία, μτφρ. Μπάμπης Γραμμένος, εκδ. Άγκυρα, 1996
Η Alfa Romeo
Θαύμασα τον Παρθενώνα και στην κάθε του κολώνα βρήκα τον χρυσό κανόνα. |
Κι’ όπου μπρος μου ο δρόμος βγάζει και σε πειρασμό με βάζει δόστου να πατάω το γκάζι. |
Όμως σήμερα το λέω βρίσκω το καλό κι ωραίο σε μια σπορ ALFA ROMEO. |
Με τη δύναμη του λιόντα και με του πουλιού τα φόντα πιάνω τα εκατόν ογδόντα. |
Καλοκαίρια και χειμώνες νάναι γύρω μου ελαιώνες πίσω μου όλ’ οι αιώνες. |
Γεια σας θάλασσες και όρη. Γεια σας κι έχω βάλει πλώρη για της Αστραπής την κόρη. |
Oδυσσέας Ελύτης, Τα ρω του έρωτα, εκδ. Ύψιλον, 1986
Η ελληνική κοινωνία αλλάζει
Πριν από μία δεκαετία περίπου η Ελλάδα έδινε την εντύπωση ενός ενιαίου, ομοιογενούς έθνους, όπου η παρουσία των διαφορετικών (ως προς το χρώμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, την κουλτούρα) ήταν σποραδική ή περιχαρακωμένη σε απομακρυσμένες, συνοριακές περιοχές. Ακόμα και σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, όπως η Αθήνα, οι περισσότεροι ξένοι έμοιαζαν να είναι οι τουρίστες που κάθε καλοκαίρι προτιμούσαν τον ήλιο και τη θάλασσα της Μεσογείου για τις διακοπές τους.
Ταυτόχρονα οι Έλληνες ήταν ένας λαός μεταναστών. Σε όλο τον 20ό αιώνα η μετανάστευση προς τη Δύση αποτελούσε βασικό στοιχείο της ελληνικής δημογραφικής κίνησης.
Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια τις τελευταίες δύο δεκαετίες έκαναν την Ελλάδα χώρα υποδοχής μαζικού ρεύματος μεταναστών.
Η ενεργή παρουσία των μειονοτήτων στην ελληνική κοινωνία διατάραξε λοιπόν τα τελευταία χρόνια την ως τότε κυρίαρχη εικόνα της αρμονικής εθνικής ομοιογένειας και έθεσε επιτακτικά πλέον το ζήτημα της συνύπαρξης διαφορετικών εθνοπολιτισμικών ομάδων.
Τα παιδιά στο σχολείο καλούνται να μάθουν να ξεχωρίζουν τα κοινά στοιχεία που έχουν μεταξύ τους κουλτούρες που στην πρώτη ματιά μοιάζουν διαφορετικές, να εκτιμούν την αξία άλλων πολιτισμών εκτός από το δικό τους, να αναγνωρίζουν την ετερογένεια, και όχι την ομοιογένεια, ως βασικό χαρακτηριστικό των σύγχρονων κοινωνιών.
Χριστίνα Κουλούρη, «Η ισχύς της πλειονότητας και τα δικαιώματα των “ολίγων”», εφημ. TO ΒΗΜΑ, 1998 (διασκευή)
Eρωτήσεις κατανόησης
- Διαβάστε προσεκτικά τα τέσσερα εισαγωγικά κείμενα και συγκρίνετέ τα. Σε τι μοιάζουν και σε τι διαφέρουν μεταξύ τους ως προς:
– το θέμα στο οποίο αναφέρονται
– την άποψη που παρουσιάζουν για την Ελλάδα
– το ύφος τους
– το κειμενικό είδος στο οποίο ανήκουν / Απάντηση
Κείμενο 1
- Σε ποιους τομείς του παγκόσμιου πολιτισμού πρόσφερε η Ελλάδα κατά το συγγραφέα; / Απάντηση
Κείμενο 2
- Ποιες όψεις της ελληνικής πραγματικότητας αναγνωρίζετε στο κείμενο; • Ποια στοιχεία είναι παλιά, ποια είναι σύγχρονα και ποια διαχρονικά; / Απάντηση
Κείμενο 3
- Σε τι άλλαξε η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες και για ποιους λόγους; • Ποιο ρόλο μπορεί να παίξει το σχολείο στις σύγχρονες συνθήκες; / Απάντηση
Κείμενο 4
- Ποια εικόνα της Ελλάδας προβάλλει το σκίτσο; • Nομίζετε ότι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; • Tι κάνει το σκίτσο αυτό αστείο; • Εκτός από γέλιο, ποια άλλα αισθήματα σας προκαλεί; / Απάντηση
Παρατακτική και υποτακτική σύνδεση των προτάσεων
Oι διάφοροι τρόποι σύνδεσης των προτάσεων
Eλλάδα, σταυροδρόμι των λαών
Ο ελληνικός χώρος στις γεωγραφικές, οικονομικές, κοινωνικές και πνευματικές του δομές αποτέλεσε πάντα σ’ ολόκληρη την ιστορία του έναν οριακό χώρο ανάμεσα σε δύο ξεχωριστούς κόσμους –ανατολικό και δυτικό– που δεν έμειναν ποτέ στεγανά κλειστοί. Και στην επικοινωνία ανάμεσα στους δύο αυτούς κόσμους ο ρόλος του ελληνισμού ήταν πρωταρχικός. Γιατί, όχι μόνο οι Έλληνες, από την αυγή της ιστορίας τους, απλώθηκαν ακτινωτά σ’ ολόκληρο το μεσογειακό χώρο και πέραν αυτού με τις αρχαίες αποικίες, τις νεότερες παροικίες και την κατά καιρούς επεκτατική πολιτική των διαφόρων πολιτικών σχηματισμών του ελληνισμού, αλλά και οι διάφοροι λαοί της Δύσης και της Ανατολής κατέκλυσαν κατά καιρούς πρόσκαιρα ή μονιμότερα τον ελληνικό χώρο. Έτσι, ο χώρος αυτός δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί σταυροδρόμι των λαών.
Μ’ άλλα λόγια, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ιστορίας μας είναι και παραμένει ο οριακός της χαρακτήρας. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι το κύριο και πάντα ζωντανό στοιχείο της ελληνικής παράδοσης.
Nίκος Γ. Σβορώνος, «Παράδοση και ελληνική ταυτότητα», Aνάλεκτα Nεοελληνικής Iστορίας και Iστοριογραφίας, εκδ. Θεμέλιο, 1987
Tα ελληνικά… μυστήρια
Είναι συχνά δύσκολο για τον Αγγλοσάξονα ταξιδευτή να καταλάβει πώς μία χώρα που μοιάζει ποτισμένη ως το μεδούλι από τη βυζαντινή παράδοση της ορθοδοξίας, παράδοση καταφανέστατη στις εκκλησίες και των μικρότερων χωριών ή στα μοναστήρια που στεφανώνουν τις πιο απόμερες βουνοπλαγιές, μπορεί να αφήνεται με τέτοια εγκατάλειψη στις γήινες απολαύσεις, στο φαΐ, στο κρασί, στα παιχνίδια του έρωτα που φουντώνουν μόλις οι Έλληνες ξεκλέψουν λίγο χρόνο από τις δύσκολες υποχρεώσεις της καθημερινότητάς τους. Μία εξήγηση είναι ότι ο κόσμος εξοφλά το χρέος του προς την Εκκλησία τελώντας τα μυστήρια της βάπτισης, του γάμου και της κηδείας, και η Εκκλησία, απαιτητική στις τελετουργίες, χαλαρή στην εξομολόγηση και τη θρησκευτική ηθικολογία, αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη επιείκεια την προσωπική αμαρτία απ’ ό,τι οι περισσότερες θρησκείες. Άλλωστε με τις πολυάριθμες γιορτές της η Εκκλησία δοξάζει απροκάλυπτα τα πλούσια ελέη του Κυρίου, ιδίως το Πάσχα, μια εποχή που η κνίσα των σουβλιστών αρνιών μοσχοβολάει στην ύπαιθρο και τα κατάλευκα τραπέζια βουλιάζουν από τις παραδοσιακές λιχουδιές.
Έντμουντ Κήλυ, Αναπλάθοντας τον παράδεισο, Το ελληνικό ταξίδι 1937-1947, μτφρ. Χρύσα Τσαλικίδου, εκδ. Eξάντας, 1999
O Χατζιδάκις μιλάει για το Γιώργο Σεφέρη
Στο Γιώργο Σεφέρη
Από τη Μικρασία μετά την καταστροφή, ένας αστός ξεκίνησε με μια βαλίτσα αναμνήσεων στο χέρι, γύρισε χώρες μακρινές και πολιτείες άγνωστες, μάζεψε ακριβό υλικό και συνταγές, μέτρα, ρυθμούς και χρώματα, και τέλος γύρισε στη χώρα του, έχτισε με τα χέρια του σπίτι σημερινό κι ελληνικό, εμπήκε μέσα, κλείδωσε και από τότε πια κανείς δεν τον συνάντησε στην αγορά.
Μάνος Χατζιδάκις, Mυθολογία, εκδ. Ύψιλον, 1980
Ας μελετήσουμε τους διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορούν να συσχετίζονται μεταξύ τους οι προτάσεις, παίρνοντας μερικά παραδείγματα από τα κείμενα που προηγήθηκαν.
ΟΜΑΔΑ Α | 1. «ένας αστός ξεκίνησε με μια βαλίτσα αναμνήσεων στο χέρι, γύρισε χώρες μακρινές και πολιτείες άγνωστες, μάζεψε ακριβό υλικό και συνταγές» | (Κείμενο 8) |
ΟΜΑΔΑ Β | 2. «Θαύμασα τον Παρθενώνα και στην κάθε του κολώνα βρήκα τον χρυσό κανόνα» | (Κείμενο 2) |
3. «Η ενεργή παρουσία των μειονοτήτων στην ελληνική κοινωνία διατάραξε λοιπόν τα τελευταία χρόνια την ως τότε κυρίαρχη εικόνα της αρμονικής εθνικής ομοιογένειας και έθεσε επιτακτικά πλέον το ζήτημα της συνύπαρξης διαφορετικών εθνοπολιτισμικών ομάδων» | (Κείμενο 3) | |
4. «Γιατί, όχι μόνο οι Έλληνες, από την αυγή της ιστορίας τους, απλώθηκαν ακτινωτά σ' ολόκληρο το μεσογειακό χώρο και πέραν αυτού με τις αρχαίες αποικίες, τις νεότερες παροικίες και την κατά καιρούς επεκτατική πολιτική των διαφόρων πολιτικών σχηματισμών του ελληνισμού, αλλά και οι διάφοροι λαοί της Δύσης και της Aνατολής κατέκλυσαν κατά καιρούς πρόσκαιρα ή μονιμότερα τον ελληνικό χώρο» | (Κείμενο 5) | |
ΟΜΑΔΑ Γ | 5. «Εάν κοιτάξετε τις εικόνες των ελληνικών ναών και τα αγάλματά τους, θα δείτε και μόνοι σας πόσο λεπτή και γεμάτη αληθινή ομορφιά ήταν η τέχνη των Eλλήνων» | (Κείμενο 1) |
6. «Ο ελληνικός χώρος στις γεωγραφικές, οικονομικές, κοινωνικές και πνευματικές του δομές αποτέλεσε πάντα σ' ολόκληρη την ιστορία του έναν οριακό χώρο ανάμεσα σε δύο ξεχωριστούς κόσμους –ανατολικό και δυτικό– που δεν έμειναν ποτέ στεγανά κλειστοί» | (Κείμενο 5) | |
7. «Είναι συχνά δύσκολο για τον Aγγλοσάξονα ταξιδευτή να καταλάβει πώς μία χώρα που μοιάζει ποτισμένη ως το μεδούλι από τη βυζαντινή παράδοση της ορθοδοξίας, παράδοση καταφανέστατη στις εκκλησίες και των μικρότερων χωριών ή στα μοναστήρια που στεφανώνουν τις πιο απόμερες βουνοπλαγιές, μπορεί να αφήνεται με τέτοια εγκατάλειψη στις γήινες απολαύσεις» | (Κείμενο 7) |
Ελλάδα
6.000 Χρόνια
Ιστορίας και Πολιτισμού
Τα μυστικά του Παρθενώνα
Το εκπληκτικό αυτό ντοκιμαντέρ του PBS με τίτλο: “Secrets of the Parthenon” (τα μυστικά του Παρθενώνα) αναλύει τον τρόπο που χτίστηκε ο περίφημος Παρθενώνας και καταγράφει λεπτό προς λεπτό τις προσπάθειες των τελευταίων δεκαετιών για την αναστήλωση του, απο τους καλύτερους επιστήμονες του κόσμου, διεισδύοντας στα βάθη του ιερού αυτού βράχου της Ακροπόλεως. Απολαύστε το εκπληκτικό αυτό ντοκιμαντέρ, διάρκειας 53 λεπτών και γνωρίστε “Τα μυστικά του Παρθενώνα”.
Πηγή: PBS
Oι επιλογές στις συνδέσεις των προτάσεων και οι συνέπειές τους στο λόγο
Pωμιοσύνη (απόσπασμα)
Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του,
σφίγγει τα δόντια. Δεν υπάρχει νερό. Μονάχα φως.
Ο δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.
Μαρμάρωσαν τα δέντρα, τα ποτάμια κ’ οι φωνές μες στον ασβέστη του ήλιου.
Η ρίζα σκοντάφτει στο μάρμαρο. Τα σκονισμένα σκοίνα.
Το μουλάρι κι ο βράχος. Λαχανιάζουν. Δεν υπάρχει νερό.
Όλοι διψάνε. Χρόνια τώρα. Όλοι μασάνε μια μπουκιά ουρανό πάνου απ’ την πίκρα τους.
Γιάννης Ρίτσος, «Pωμιοσύνη», Ποιήματα 1930-1960, εκδ. Kέδρος, 1973
Ελληνική Φιλοξενία
Φιλοξενία στην Ελλάδα
Παρακολουθήστε το παραπάνω βίντεο για τη φιλοξενία στην Κρήτη και υποθέστε πως είστε ο τουρίστας του βίντεο. Αφηγηθείτε το περιστατικό σε έναν συμπατριώτης σας τονίζοντας όλα τα συναισθήματα που νιώσατε από την αρχή μέχρι το τέλος αλλά και τα συμπεράσματά σςα για την ελληνική φιλοξενία.
Oι συνδέσεις των προτάσεων στον προφορικό λόγο
Καθίσαμε σ’ ένα καφενείο και στήσαμε αυτί στις κουβέντες γύρω μας.
Πιάσαμε μερικές φράσεις και σας τις μεταφέρουμε εδώ γραμμένες:
Αθήνα: Από την αρχαιότητα, στις μέρες μας
Περιεργάζομαι τα μνημεία και τα αξιοθέατα της Αθήνας.
Παρακολουθείστε το βίντεο με την περιήγηση στην Αθήνα και καταγράψτε με τη σειρά ποια μνημεία και άλλα αξιοθέατα παρουσιάζονται και παρουσιάστε τα στην τάξη. Κάποιοι από τους συμμαθητές σας, ας αναλάβουν να βρούν περισσότερες πληροφορίες γι αυτά.
Σύνθεση ερευνητικών εργασιών
Γραικός, Γραικοί και Έλληνες
Γραικός σημαίνει Έλληνας, ενώ Γραικύλος (υποκοριστικό του Γραικός) ο Έλληνας που είναι ανάξιος του ονόματος αυτού. Επίσης, με τον όρο Γραικοί είναι γνωστοί οι Έλληνες στη λατινική γραμματεία (Graeci στους ποιητές και Grai) και έτσι τους ονομάζουν έως τώρα όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί. Όπως και το όνομα Έλλην, έτσι και αυτό προέρχεται από την πρώτη κοιτίδα των Ελλήνων στην Ήπειρο, την Ελλοπία, κοντά στη Δωδώνη. Για πρώτη φορά αναφέρεται το όνομα αυτό από τον Αριστοτέλη που προσπαθούσε να προσδιορίσει πού έγινε ο καταυλισμός του Δευκαλίωνος και βρήκε πως πρέπει να έγινε: «περί τήν Ἐλλάδα τήν ἀρχαίαν. Αὔτη δ’ ἐστίν περί ∆ωδώνην καί τόν Ἀχελῶον· οὖτος γάρ πολλαχοῦ τό ρεῦµα µεταβέβληκεν· ᾦκουν γάρ οἱ Σελλοί ένταῦθα καί οἱ καλούµενοι τότε µέν Γραικοί» (Αριστοτέλη Μετεωρ. 1, 14). Πολύ αργότερα ο Απολλόδωρος μας πληροφορεί ότι: «αὐτός (Ἔλλην) µέν οὖν ἀπ’αύτοῦ τούς καλουµένους Γραικούς προσηγόρευσεν Ἔλληνας» (Απολλοδ. 1, 7, 3, 2ος αιώνας). Το ίδιο βεβαιώνεται από το Πάριο Χρονικό: «Καί Ἔλληνες ώνομάσθησαν τό πρότερον Γραικοί καλούµενοι».
Έχουμε, λοιπόν, να κάνουμε μ’ ένα μικρό μέρος κοντά στην περιοχή της Δωδώνης, όπου οι κάτοικοί της Σελλοί (= Ελλοί > Έλληνες), γνωστοί για τον τίτλο ως υποφήτες (= ιερείς του μαντείου) του Δωδωναίου Διός, ονομάζονταν και Γραικοί. Όμως, οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν να ερμηνεύσουν πώς η ονομασία ενός μικρού λαού μιας περιοχής της Ηπείρου έγινε εθνολογικό όνομα όλων των Ελλήνων και της Ελλάδας, όταν την παρέλαβαν οι Λατίνοι. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το Grai και το Graeci – Γραικοί προήλθε «άπό µικράς τινος ὁµάδος Ἕλλήνων Γραίων καί Γραικῶν καλουµένων, οἴτινες άπό τῆς έν Βοιωτία Τανάγρας άπῴκησαν πάλαι εἰς τήν Ἰταλίαν καί ἐγνωρίσθησαν πρῶτοι ἐκ τῶν Ἑλλήνων εἰς τούς Ἰταλούς» (Γ. Χατζιδάκη, Ελλάς και Έλληνες, Ημερολόγιον Μεγάλης Ελλάδος, 1925).
Στους βυζαντινούς χρόνους ο όρος «Γραικοί» δεν μπόρεσε να εκτοπίσει το όνομα «Ρωμαίοι» και αργότερα καλύφθηκε απ’ αυτό, ίσως επειδή το «Ρωμαίοι» κάλυπτε το σύνολο των υπηκόων του Βυζαντίου, ενώ το «Γραικοί» ξεχώριζε τους καθαυτό Έλληνες. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Βούλγαρος τσάρος Συμεών (αρχές 10ου αιώνα) πήρε τον τίτλο «τσάρος των Βουλγάρων και των Γραικών». Μετά το σχίσμα (1054 μ.Χ.) χρησιμοποιείται εντατικότερα ο όρος Γραικός, γιατί σημαίνει τον ορθόδοξο, αντίθετα με τον όρο Λατίνος που σήμαινε καθολικός. Επί Τουρκοκρατίας πολλοί λόγιοι χρησιμοποιούν τον όρο Γραικοί και βλέπουμε ότι ο όρος αυτός παίρνει εθνολογικό περιεχόμενο. Από την Επανάσταση του 1821 όμως εκτοπίζεται το όνομα αυτό από το όνομα Έλληνες.
Μάρκος Αυγητίδης, μαθητικό περ. «Πυρφόρος» της Bαρβακείου Σχολής, τεύχ. 3, 1998
F.C. Happold, Παγκόσμια Ιστορία, μτφρ. Μπάμπης Γραμμένος, εκδ. Άγκυρα, 1996
Για την Ελλάδα και τη Ρωμιοσύνη
Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ - Νίκος Παπάζογλου
Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ’ άγια χώματα της
πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις - Γιώργος Νταλάρας
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο
Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου
Λεξιλόγιο
Ξένος, εύπορος, ψάχνει σπίτι στην Eλλάδα
Όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι πραγματοποιούν το όνειρο «μιας ζωής στον ήλιο», αγοράζοντας εξοχικά σπίτια στη χώρα μας. Βίλες, διαμερίσματα και παλιά αρχοντικά προσφέρονται σε (όχι πάντοτε) προνομιακή τιμή και το «προξενιό» γίνεται συνήθως μέσω Internet.
«Αν ποτέ ονειρευτήκατε “μια ζωή στον ήλιο”, η Ελλάδα είναι το μέρος όπου το όνειρό σας μπορεί να γίνει πραγματικότητα».
Δεν είναι διαφήμιση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. Ανήκει στο εισαγωγικό κείμενο ιστοσελίδας ξένου μεσιτικού γραφείου, που πουλάει όλων των ειδών τις ελληνικές ιδιοκτησίες σε ξένους πελάτες. Την ώρα που οι περισσότεροι Έλληνες συνωστίζονται αναζητώντας αγωνιωδώς μια «θέση στον ήλιο» των πιο κοσμοπολίτικων και μοδάτων περιοχών της χώρας, ξένοι –κυρίως Βρετανοί– επιδιώκουν να κάνουν το όνειρο «μιας ζωής στον ήλιο» πραγματικότητα, αγοράζοντας κάθε είδους ιδιοκτησίες, όχι μόνο σε κοσμοπολίτικα μέρη, αλλά και σε πιο παραδοσιακές, γνήσιες, ανέγγιχτες από τον τουρισμό και γι’ αυτό συχνά απομονωμένες γωνιές της πατρίδας μας.
Μανίνα Ντάνου, περ. «K», εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2003
Να είσαι Έλληνας
Λογοτεχνικά και όχι μόνο…
Iδιαίτερα γνωστό από τον εναρκτήριο στίχο του, το ποίημα αυτό παρουσιάζεται από τον τίτλο του ως «μίμηση ύφους» (a la maniére de), με τη διαφορά ότι ο ποιητής εμφανίζεται να μιμείται τον εαυτό του, καθώς τα αρχικά παραπέμπουν στο όνομά του. Tο ποίημα αναπτύσσεται με τη μορφή περιδιάβασης σε τουριστικούς και αρχαιολογικούς τόπους της μεσοπολεμικής Eλλάδας και εστιάζεται στα αισθήματα αλλοτρίωσης, απραξίας και στασιμότητας, που αποδίδουν τη σχέση των ανθρώπων με τον τόπο, το παρελθόν, τους γύρω τους αλλά και τον εαυτό τους.
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει. Στο Πήλιο μέσα στις καστανιές το πουκάμισο του Κενταύρου γλιστρούσε μέσα στα φύλλα για να τυλιχτεί στο κορμί μου καθώς ανέβαινα την ανηφόρα κι η θάλασσα μ’ ακολουθούσε ανεβαίνοντας κι αυτή σαν τον υδράργυρο θερμομέτρου ώσπου να βρούμε τα νερά του βουνού. Στη Σαντορίνη αγγίζοντας νησιά που βουλιάζαν ακούγοντας να παίζει ένα σουραύλι κάπου στις αλαφρόπετρες μου κάρφωσε το χέρι στην κουπαστή μια σαΐτα τιναγμένη ξαφνικά από τα πέρατα μιας νιότης βασιλεμένης. Στις Μυκήνες σήκωσα τις μεγάλες πέτρες και τους θησαυρούς των Ατρειδών και πλάγιασα μαζί τους στο ξενοδοχείο της «Ωραίας Ελένης του Μενελάου»· χάθηκαν μόνο την αυγή που λάλησε η Κασσάντρα μ’ έναν κόκορα κρεμασμένο στο μαύρο λαιμό της. Στις Σπέτσες στον Πόρο και στη Μύκονο με χτίκιασαν οι βαρκαρόλες. Τι θέλουν όλοι αυτοί που λένε πως βρίσκουνται στην Αθήνα ή στον Πειραιά; O ένας έρχεται από τη Σαλαμίνα και ρωτάει τον άλλο μήπως «έρχεται εξ Oμονοίας» «Όχι έρχομαι εκ Συντάγματος» απαντά κι είν’ ευχαριστημένος «βρήκα το Γιάννη και με κέρασε ένα παγωτό». Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει δεν ξέρουμε τίποτε δεν ξέρουμε πως είμαστε ξέμπαρκοι όλοι εμείς δεν ξέρουμε την πίκρα του λιμανιού σαν ταξιδεύουν όλα τα καράβια· περιγελάμε εκείνους που τη νιώθουν.Παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Αττική και δε βρίσκεται πουθενά· αγοράζουν κουφέτα για να παντρευτούνε κρατούν «σωσίτριχα» φωτογραφίζουνται ο άνθρωπος που είδα σήμερα καθισμένος σ’ ένα φόντο με πιτσούνια και με λουλούδια δέχουνταν το χέρι του γερο-φωτογράφου να του στρώνει τις ρυτίδες που είχαν αφήσει στο πρόσωπό του όλα τα πετεινά τ’ ουρανού.Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει κι αν «ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς» είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι με το κολύμπι εκείνοι που βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν μπορούν να κινήσουν την ΕΛΣΗ τη ΣΑΜOΘΡΑΚΗ τον ΑΜΒΡΑΚΙΚO. Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας αργάτης καμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που βασιλεύει ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ’ άσπρα και στα χρυσά.Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει· παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες… Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937. Α/π Αυλίς, περιμένοντας να ξεκινήσει. Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα, Ίκαρος |
Ένας από τους λόγους που επιστρέφω τόσο συχνά στην Ελλάδα είναι γιατί πολύ απλά αγαπώ την ομορφιά της . Υπάρχει κάτι τόσο απόλυτα διαχρονικό σε αυτή, ώστε μου κόβεται η ανάσα κάθε φορά που ρίχνω την πρώτη κλεφτή ματιά από το παράθυρο του αεροπλάνου.
Για μένα η Ελλάδα αγγίζει το ιδανικό της αισθητικής τελειότητας. Το θαλασσινό τοπίο και η ηπειρωτική χώρα είναι λουσμένα σε ένα μοναδικό φως, το οποίο δεν έχω ποτέ δει σε κανένα άλλο σημείο του κόσμου. Μερικές φορές εύχομαι να μπορούσα να μεταφέρω αυτή την ακτινοβολία ζωγραφίζοντάς την. Εγώ, όμως, αυτόν τον ρόλο των χρωμάτων τον αναθέτω στις λέξεις ή, ακόμα καλύτερα, φέρνω μαζί μου ανθρώπους εδώ, να δουν μόνοι τους και να καταλάβουν.
… Δεν βρίσκω ούτε μια στιγμή πλήξης εδώ. Μου φαίνεται πως υπάρχει μια συνεχής πάλη και σύγκρουση, με την απειλή των σεισμών και τη σκληρή καθημερινότητα να κάνουν τον τόπο εξαιρετικά δύσκολο για να επιβιώσει κανείς. Για τους περισσότερους ανθρώπους υπάρχουν καθημερινές μάχες με τη γραφειοκρατία, οικονομικά προβλήματα,κυνισμός, διαφθορά, απεργίες και ανασφάλεια . Μέρα με τη μέρα, η ζωή στην Ελλάδα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη.
Παρά το γεγονός αυτό, οι άνθρωποι εδώ διαθέτουν απίστευτες αντιστάσεις. Κάθε φορά που παρατηρώ τους Έλληνες φίλους μου να πίνουν τον καφέ τους, μπορώ να διακρίνω ότι έχουν περάσει σε μια εντελώς νέα «κατάσταση». Είναι ικανοί να απολαμβάνουν τη ζωή σ’ένα διαφορετικό επίπεδο, ξεχνώντας όλες τις δυσκολίες της. Το θαυμάζω αυτό. Διακρίνω τις αντοχές τους και την εσωτερική τους δύναμη.
Η ιστορία διδάσκει ότι, παρά τις κρίσεις – οι οποίες φαίνεται να μαστίζουν τη χώρα εκατοντάδες χρόνια -, οι Έλληνες βρίσκουν τρόπο να επιβιώνουν. Κι αυτό από μόνο του είναι μια πηγή έμπνευσης.
Απόσπασμα από άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Γυναίκα »(7/2014)
Στην αναγέννηση του ελληνικού τουρισμού και στην επιστροφή των τουριστών στην Ελλάδα, εστιάζει η Πέγκυ Γκόλντμαν, εμπειρογνώμονας τουριστικών θεμάτων και πρόεδρος του Friendly Planet Travel, σε εκτενές άρθρο της στη βρετανική ιστοσελίδα «huffington post», με τίτλο «Greek Revival: The Return of Tourism to Greece».
Στο κείμενο, το οποίο συνοδεύεται από πολλές φωτογραφίες, επισημαίνεται η εντυπωσιακή μεταστροφή της κατάστασης «μόλις τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης που είχε απομακρύνει τους τουρίστες από το λίκνο του Δυτικού Πολιτισμού, εξαιτίας κυρίως της αβεβαιότητας και του φόβου για ταραχές».
Οι χιλιετίες, ωστόσο, Πολιτισμού δύσκολα εξαλείφονται και οι τουρίστες επιστρέφουν στην Ελλάδα, μολονότι η χώρα συνεχίζει την προσπάθειά της για οικονομική ανάκαμψη, σημειώνεται στο άρθρο και προστίθεται: «Μαζί με τους τουρίστες επανέρχεται μια ισχυρότερη επιθυμία ανακάλυψης και εκτίμησης της ομορφιάς, της δόξας και της ισχύος της Ελλάδας, τόσο για την ενδοχώρα, όπως και για τα 6.000 νησιά που βρίσκονται διάσπαρτα στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο Πέλαγος».
«Πέρυσι σημειώθηκε αριθμός ρεκόρ στην προσέλευση των τουριστών (ανήλθαν στα 17,9 εκατομμύρια), οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τις τεράστιες ευκαιρίες που παρείχαν ξενοδοχεία, εστιατόρια και γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων. Ο ελληνικός λαός επίσης είναι πρόθυμος να μοιραστεί με τους τουρίστες τα εξαιρετικά τοπία, τα οποία είχαν επιλέξει για να κατοικήσουν οι Θεοί, ο Ποσειδώνας στη θάλασσα και ο Δίας στα βουνά», αναφέρει η αρθρογράφος και προτείνει μια σειρά προορισμών που αξίζει να επισκεφθούν οι τουρίστες.
Για εκείνους που επισκέπτονται για πρώτη φορά τη χώρα, θεωρεί ότι προέχει μια επίσκεψη στην Αθήνα για τη νυχτερινή της ζωή, την αγορά και τους αρχαιολογικούς της χώρους, στη Μύκονο για ρομαντικές διακοπές και στη Σαντορίνη για τα εκπληκτικά της τοπία.
«Μπορεί η χώρα να βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση αλλά αν η Ελλάδα έχει μια εξαγώγιμη παραγωγή με λαμπρό μέλλον αυτή κρύβεται στα κρασιά της».
Αυτό είναι το εισαγωγικό σχόλιο του αρθρογράφου της Wall Street Journal Γουίλ Λάιονς για τα ελληνικά κρασιά με τα οποία βρέθηκε «αντιμέτωπος» πριν από λίγες εβδομάδες.
«Βρέθηκα σε μια γευσιγνωσία όπου μου έδωσαν να δοκιμάσω ένα λευκό κρασί, με απαλό κίτρινο χρώμα, λουλουδένιο άρωμα, μαλακή υφή και μια τραγανή, αναζωογονητική και αλμυρή επίγευση που με έκανε να αγαλλιάσω» γράφει ο συντάκτης της WTJ. «Δεν ήταν ότι επρόκειτο για το καλύτερο κρασί που είχα δοκιμάσει ποτέ, ήταν που είχε μια ιδιαίτερα ασυνήθιστη και απολαυστική γεύση. Και μετά έμαθα ότι ήταν από την Ελλάδα. Όχι ότι αυτό θα έπρεπε να κάνει κάποια διαφορά, αλλά με δεδομένη την τρέχουσα κατάσταση της χώρας, τράβηξε την προσοχή μου. Όπως ήπια μια δεύτερη γουλιά, σκέφτηκα ότι αν η Ελλάδα μπορεί να παράγει κρασιά τέτοιας ποιότητας, θα χτίσει μια γερή εξαγωγική δραστηριότητα». Για την ιστορία, το κρασί που δοκίμασε ο Λάιονς ήταν το Ασύρτικο της Σαντορίνης.
Ανάλογη είναι και η άποψη του Μαρκ Σκουάιρς, που καλύπτει την ελληνική οινική παραγωγή για λογαριασμό του Wine Advocate. «Χωρίς αμφιβολία η Ελλάδα είναι μια αναδυόμενη αγορά. Όταν βλέπεις αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, διαπιστώνεις ότι πρόκειται για μια σπουδαία οινοπαραγωγική περιοχή που απλά ακόμα δεν ξέρει πώς να το αποδείξει».
Η Ελλάδα διαθέτει δεκάδες ποικιλίες σταφυλιών, εκ των οποίων κάποιες – όπως το Ασύρτικο – έχουν τη δυναμική για να γίνουν κρασιά παγκοσμίου κλάσεως. Το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η έλλειψη εξοικείωσης με το προϊόν.
Όποιος πάντως θέλει να εξερευνήσει τα συναρπαστικά ελληνικά κρασιά, μπορεί να δοκιμάσει το κόκκινο Αγιωργίτικο, το Λημνιό και το Ξινόμαυρο. Για λευκό κρασί, προτείνεται το Ασύρτικο, το Μοσχοφίλερο και ο Ροδίτης. Όσο για τις ανερχόμενες οινικές περιοχές; Προτείνονται η Μακεδονία στο Βορρά, τα Ιόνια νησιά στη Δύση, η Κρήτη στο Νότο και τα νησιά του Αιγαίου στην Ανατολή – χωρίς να παραλείπεται η Σαντορίνη.
Γεγονός πάντως είναι ότι τα ελληνικά κρασιά φαίνεται ότι κατακτούν όλο και περισσότερο τους συντάκτες οίνου ανά τον κόσμο: πρόσφατα ο εξπέρ Χιου Τζόνσον έγραψε στο twitter:
«Συνέχισε να φτιάχνεις έτσι τα κρασιά σου Ελλάδα και θα πιω όλα σου τα προβλήματα.»
Παίρνω Ιδέες…
Δραστηριότητες Παραγωγής Λόγου
Τουρισμός
ΈκθεσηΤουρισμος
Κάθε χρόνο επισκέπτονται τη χώρα μας εκατομμύρια τουρίστες από όλο τον κόσμο. Ποιες νομίζετε ότι είναι οι θετικές συνέπειες του τουρισμού για τη χώρα μας;
Δείτε εδώ το Σχεδιάγραμμα της Έκθεσης
Τα αρνητικά του τουρισμού
ΈκθεσηΤα αρνητικα του τουρισμου
Εργασία στη σύνδεση προτάσεων
ΈρευναΕργασια στη συνδεση προτασεων
Βρείτε στο youtube τους στίχους από το αγαπημένο σας ελληνικό τραγούδι. Εξετάστε στο ρεφρέν πώς συνδέονται οι προτάσεις του. Γιατί ο στιχουργός επέλεξε, κατά τη γνώμη σας, αυτού του είδους τη σύνδεση; Μπορείτε να τη βελτιώσετε; Συζητήστε το μέσα στην τάξη.
Το νησί που με εντυπωσίασε
ΠεριγραφήΤο νησι που με εντυπωσιασε
Κάποιο από τα προηγούμενα καλοκαίρια επισκέφθηκες με τους γονείς σου ένα ελληνικό νησί. Να περιγράψεις την εμπειρία αλλά και τις εντυπώσεις από το φυσικό τοπίο.
Αποκαθιστώντας μια αρνητική φήμη
ΕπιστολήΑποκαθιστωντας μια αρνητικη φημη
Μια ξένη εφημερίδα δημοσίευσε ένα κείμενο δυσφημιστικό για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Συντάσσετε επιστολή προς την εφημερίδα διατυπώνοντας την άποψη σας για τον τρόπο με τον οποίο προβάλλεται η Ελλάδα στο εξωτερικό.
Σχεδιάγραμμα:
ημερομηνία
προσφώνηση
Πρόλογος ( ……..για να διαμαρτυρηθώ ως έλληνας πολίτης…)
Κύριο μέρος: θέμα – θέση (αμερόληπτη, συκοφαντική, παραπλανητική )
Τεκμηρίωση θέσης: (η αγοραία εκδοχή της τουριστικής ανάπτυξης είναι εξαίρεση, επίκληση παραδειγμάτων )
Επίλογος (έκκληση για αποκατάσταση της αλήθειας)
Επιφώνηση
Παράδοση και σύγχρονη Ελλάδα
ΟμιλίαΠαραδοση και συγχρονη Ελλάδα
Ως επρόσωπος του σχολείου σας καλείστε να μιλήσετε σε ακροατήριο μαθητών από την Έλλάδα και από σχολεία του εξωτερικού για την αξία της ελληνικής παράδοσης σε συνδυασμό με τη σύγροχνη πρόοδο που οφείλουν οι νέοι να υποστηρίζουν.
Το μουσείο της Ακρόπολης
ΑνακοινωσηΤο μουσειο της Ακροπολης
Είστε ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς του σχολείου σας και γράφετε μία ανακοίνωση – πρόσκληση προς τους συμμαθητές σας να επισκεφθείτε το Μουσείο της Ακροπόλης. Συμβουλευτείτε την παρακάτω σελίδα και δώστε σαφείς πληροφορίες.
Σελίδα του Μουσείου της Ακρόπολης
Οι διαφορετικές όψεις της Ελλάδας
ΣυζήτησηΟι διαφορετικες οψεις της Ελλαδας
Συζητήστε για τις διαφορετικές όψεις της Ελλάδας, όπως παρουσιάζονται σε όλα τα κείμενα της ενότητας αυτής. Ποιες νομίζετε ότι υπερισχύουν στο δικό σας τόπο και ποιες είναι λιγότερο εμφανείς; Aναφέρετε και άλλες όψεις της Ελλάδας, που ίσως έχετε εσείς επισημάνει.
Διαφήμιση για την Ελλάδα
ΚείμενοΔιαφημιση για την Ελλαδα
Γράψτε το κείμενο μιας ραδιοφωνικής διαφήμισης για την Ελλάδα, που θα μεταδοθεί από ένα σταθμό κάποιας χώρας της Ευρώπης. • Προσέξτε το σλόγκαν που θα φτιάξετε. • Ποια σύνδεση προτάσεων προτιμήσατε στο διαφημιστικό κείμενο; • Για ποιους λόγους;
Κλάδος συμβολής των Ελλήνων
ΈρευναΚλαδος συμβολης των Ελληνων
Επιλέξτε έναν επιστημονικό κλάδο από αυτούς που διδάσκεστε στο σχολείο και στον οποίο η συμβολή των Ελλήνων υπήρξε σημαντική. Αναζητήστε πληροφορίες και γράψτε μια μικρή ερευνητική εργασία, για να την ανακοινώσετε στην τάξη σας.